فولاد مورد استفاده در بدنه خودروها نیز ورق گالوانیزه دست دوم کابینت است، اما به دلیل اینکه لایه‌هایی از رنگ تزئینی باید بعد از آن اعمال شود، از فرآیند گالوانیزه متفاوتی استفاده می‌کنند.
این به این دلیل است که لایه روی از روش غوطه وری داغ بیش از حد ضخیم است و باعث ایجاد مشکلاتی در چسبندگی رنگ می شود.
در عوض، خودروها از فرآیند الکترو گالوانیزه استفاده می کنند. محلولی از آب نمک (سالین) و روی در مخزن ریخته می شود و فولاد یا فلز پایه داخل آن فرو می رود.
جریان الکتریکی از داخل خمره عبور می کند و روی به فلز پایه متصل می شود!
شکل خاصی از گالوانیزه به نام Sherardizing برای ایجاد پوشش روی روی محصولات آهن یا مس استفاده می شود.
توسط متالورژیست شرارد آزبورن کوپر کولز ساخته شد و در حدود سال 1900 به ثبت رسید.
قطعات فلزی که قرار است گالوانیزه شوند در داخل یک درام بسته و چرخان همراه با پودر روی و گاهی ماسه پرکننده قرار می گیرند.
سپس درام تا 500 درجه سانتیگراد فوق گرم می شود. در دماهای بالاتر از 300 درجه سانتیگراد، روی به بخار تبدیل می شود و این بخار در چرخش فلز داخل درام نفوذ می کند.
به این فرآیند “گالوانیزه خشک” نیز گفته می شود زیرا هیچ مایعی در آن استفاده نمی شود.
احتمالاً تعداد زیادی از قطعات کوچک اطراف خانه شما مانند پیچ یا مهره و پیچ و مهره گالوانیزه شده است.
در این فرآیند از هیچ هیدروژنی استفاده نمی شود، بنابراین شکنندگی هیدروژن در این روش گالوانیزه نمی تواند اتفاق بیفتد.
بسیاری از صنایع مختلف عمدتاً از فولاد گالوانیزه استفاده می کنند زیرا دارای طیف گسترده ای از مزایا برای صنایع است که می توانند از آنها استفاده کنند، از جمله داشتن:
هزینه اولیه پایین در مقایسه با اکثر فولادهای تیمار شده. علاوه بر این، فولاد گالوانیزه بلافاصله پس از تحویل آماده استفاده است.
نیازی به آماده سازی اضافی سطح، بازرسی ها، رنگ آمیزی/پوشش ها و غیره ندارد که باعث صرفه جویی در هزینه های بیشتر شرکت ها می شود.
