تحقیقات اولیه تأثیر مثبت عسل تک نفره شکلی را بر فشار خون یا فشار خون بالا نشان داده است. به طور سنتی، عسل نیز برای کاهش اثرات افت فشار خون یا فشار خون پایین مصرف می شود.
همچنین شواهد اولیه ای وجود دارد که نشان می دهد عسل می تواند از کاهش تعداد گلبول های سفید خون (WBC) در بیماران شیمی درمانی جلوگیری کند.
در یک آزمایش در مقیاس کوچک، 40 درصد از بیمارانی که در معرض خطر کاهش تعداد WBC بودند، پس از مصرف دو قاشق چای‌خوری عسل درمانی در روز در طول شیمی‌درمانی، مشکل عود نکردند.
مصرف عسل باعث افزایش آنتی اکسیدان های مفید، تحریک آنتی بادی ها و مبارزه با فعالیت مضر میکروبی می شود. چندین مطالعه نیز به عسل در درمان زخم پرداخته اند.
در یک مطالعه از عسل درمانی استفاده شد که تحت یک فرآیند تصفیه ویژه قرار گرفته بود، که تمام گونه های باکتری را در زخم در میان شرکت کنندگان در مطالعه از بین برد.
مطالعه دیگری زخم ها و زخم های پا را برای 59 بیمار، که 80 درصد آنها به درمان های معمولی پاسخ نداده بودند، با عسل فرآوری نشده درمان کرد. به جز یک بیمار، زخم های بقیه بهبود یافته است.
علاوه بر این، زخم های عفونی در عرض یک هفته پس از استفاده از عسل استریل شدند. در طب سنتی یکی از فواید سلامتی عسل درمان عفونت های تنفسی است.
مصرف روزانه عسل برای مقابله با مسائلی مانند خلط اضافی و آسم استفاده می شود.
تحقیقات بالینی همچنین نشان داده است که عسل درجه پزشکی می تواند پاتوژن های بیماری های منتقله از غذا مانند اشکتیا کلی و سالمونلا را از بین ببرد.
عسل همچنین در مبارزه با سویه‌های باکتریایی که در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاومت کرده‌اند، نویدبخش است.
تحقیقات نشان داده است که عسل در برابر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و سودوموناس آئروژینوزا موثر است.
عسل در سطوح مختلف با عفونت‌ها مبارزه می‌کند و باعث می‌شود پاتوژن‌ها در برابر آن مقاومت کنند.
در مقابل، آنتی بیوتیک ها معمولاً باکتری ها را در حین رشد هدف قرار می دهند و به آنها فرصتی برای ایجاد مقاومت می دهند.
همچنین مشخص شده است که عسل چیزی را که به عنوان حس حد نصاب شناخته می‌شود، مختل می‌کند، که باعث کاهش حدت پاتوژن‌های باکتریایی می‌شود و به آنتی‌بیوتیک‌ها اجازه اثرگذاری می‌دهد.
