مطالعات میکروسکوپی غشای سلولی عسل

 تحقیقات نشان داده است که عسل سیاه موم دار فعالیت ضد قارچی دارد.

دارای فعالیت ضد قارچی علیه گونه‌هایی اثر ضد میکروبی بالقوه عسل به حضور گلوکز اکسیداز، متیل گلیوکسال و محتوای قند بالا نسبت داده می شود.

مکانیسم کاملاً درک نشده است با این حال، برخی از مسیرهای بالقوه پیشنهاد شده است.

شایان ذکر است عسل گیاه باریجه از طریق جلوگیری از تشکیل بیوفیلم، اختلال در بیوفیلم های ایجاد شده و ایجاد تغییرات در ساختار اگزوپلی ساکارید، از رشد قارچ ها جلوگیری می کند.

این یکپارچگی غشای سلولی را مخدوش می کند که منجر به کوچک شدن سطح سلول در بیوفیلم می شود که منجر به مرگ یا تاخیر در رشد می شود.

 مطالعات میکروسکوپی نیروی اتمی نشان داده است که وقتی بیوفیلم با عسل (40% w/v) درمان می شود ضخامت لایه اگزوپلی ساکارید به نصف کاهش می یابد و زبری و به دنبال آن حذف کامل آن افزایش می یابد.

محققان نشان داده‌اند که بخش فلاونوئیدی عسل گون طبیعی رشد قارچ‌ها را کاهش می‌دهد.

بر مورفولوژی خارجی و یکپارچگی غشاء تأثیر می‌گذارد و برخی از فرآیندهای سلولی را که در رشد لوله‌های جوانه نقش دارند، مهار می‌کند. مهار ظهور لوله زایا با رشد ضعیف غشاء ارتباط دارد.

مکانیسم های احتمالی درگیر در اثرات ضد قارچی عسل آویشن بهاره را نشان می دهد.

شرح دقیق اثرات ضد قارچی عسل و اهداف مولکولی درگیر یک شکاف کلیدی است که هنوز باید بررسی شود.

فعالیت ویروسی معمولاً توسط محرک‌های بومی یا جهانی ایجاد می‌شود که منجر به عفونت‌ها و ضایعات می‌شود.